Naar aanleiding van de negatieve berichten uit het hele land over een mogelijke noodopvang in Lingewaard, schreef GroenLinks Lingewaard het volgende in een column in Hét Gemeentenieuws.
Vluchtelingen of gelukszoekers?
Op 4 en 5 mei stonden we even stil. We legden kransen, luisterden naar verhalen over oorlog en vluchten naar veiligheid, en we vierden de bevrijding. Momenten van bezinning en eenheid. Opdat wij niet vergeten en dit nooit meer!
In diezelfde week werd een petitie tegen noodopvang ruim duizend keer ondertekend. Vooral anoniem, maar ook ‘Sjonnie’ en een mevrouw uit Klazienaveen zien liever geen asielzoekers komen in Bemmel. Zelfs niet voor twee jaar. De gemeenteraad bereidt zich voor op een stevig debat. Een jaar geleden werd een plan voor een AZC in Lingewaard helaas weggestemd. Het ging toen om langdurige opvang, waarbij mensen ook zouden kunnen integreren in de samenleving.
Het is verwarrend. Het enorme inlevingsvermogen voor de slachtoffers van de oorlog van 80 jaar geleden en de vreselijke woorden over de slachtoffers van oorlogen nú. Het zouden geen slachtoffers zijn maar ‘gelukszoekers’. Alsof er iets mis is met het zoeken naar geluk. Overigens is het percentage opvangplekken dat wordt ingenomen door mensen uit wat wij 'veilige landen' noemen, slechts 3% (bron: COA). Dat betekent voor Lingewaard mogelijk 6 ‘gelukszoekers’. En 194 mensen die vluchten voor oorlog, geweld en vervolging.
Gelukkig horen we in de Lingewaardse samenleving ook veel mooie geluiden. Zo zijn er mensen die op allerlei manieren willen bijspringen om deze tijdelijke inwoners van onze gemeente te helpen. Mensen die anderen het beste gunnen, ook al stond hun wieg niet in Lingewaard. Mensen die best wat plaats willen maken, omdat de ander nu nodig heeft wat ‘wij’ tijdens 'onze' oorlog nodig hadden.
GroenLinks luistert naar de zorgen die er leven in de samenleving, maar ook naar deze mooie geluiden. Zo werkt democratie.
Foto © uit presentatie COA